پوتین و بایدن به دنبال کم کردن اصطکاک‌ها بودند اما اختلاف‌ همچنان باقی‌است/ فاصله زیادی برای روابط توأم با همکاری و رقابت وجود دارد

دیدار اخیرروسای جمهوری روسیه و آمریکا در ژنو موضوعی است که تا به امروز بسیاری از تحلیلگران و رسانه‌های غربی در موردش تحلیل‌های بسیاری منتشر کرده‌اند. عده‌ای معتقدند که فضای دیدار توسط ولادیمیر پوتین مدیریت شد و جو بایدن نتوانست آنگونه که باید اوضاع را تحت کنترل خود بگیرد، و برخی دیگر هم اعتقاد دارند که این دیدار اساساً هیچ دستاورد یا خروجی مثبتی به همراه نداشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این‌رو برای مشخص شدن ابعاد و خروجی این دیدار تاریخی به گفت‌وگو با احمد وخشیته، استاد گروه مطالعات منطقه‌ای دانشگاه ملی اوراسیا پرداختیم که به شرح زیر از نظر می‌گذرد:

سرانجام پس از پنج ماه از روی کار آمدن جو بایدن، روسای جمهور روسیه و آمریکا با یکدیگر دیدار کردند. به نظر شما این دیدار چه اهمیتی داشت؟

طبیعتاً دیدار سکانداران کاخ سفید و کرملین از اهمیت ویژهای برخوردار است و به دوران جنگ سرد میان شوروی و ایالات متحده باز می‌گردد. به عنوان مثال ۴۲ سال پیش در چنین روزهایی بود که برژنف و کارتر در وین دیدار کردند و در ادامه توافقنامه سالت ۱، قرارداد سالت ۲ را امضا کردند. منظورم این است که همیشه این دیدارها حائز اهمیت بوده و از همین رو از مدت‌ها قبل در مورد ساز و کار برگزاری آن صحبت و مذاکره می‌شود. طبیعتاً چنین دیدارهایی در این سطح خواه آن زمان که نظم بی‌نالمللی دو قطبی بود و چه امروز که به‌رغم هژمونی آمریکا ما شاهد یک نظام چند قطبی هستیم، بسیار مهم هست.

آیا دیدار سران کاخ سفید و کرملین همیشه دستاوردی داشته است یا صرفاً دیدار امسال خروجی داشته است؟

طبیعتاً وقتی سران آمریکا و روسیه و پیش از آن آمریکا و شوروی می‌خواهند با یکدیگر دیدار کنند، همان طور که پیش‌تر گفتم از قبل هیات‌های ویژه‌ای در وزارت خارجه دو کشور بر روی مفاد این گفت‌گو صحبت می‌کنند و رویکرد ایجابی وجود دارد که دیداری در این سطح شکل می‌گیرد. منظورم این است که برای موضوعات مشخصی با یکدیگر مذاکره می‌کنند که پیشتر گروه‌های کارشناسی دو کشور به همگرایی‌هایی اولیه‌ای در آن رسیده‌اند. اما نکته اینجاست که نمی‌توان گفت این دیدارها هیچ دستاوردی ندارد و به نظر می‌رسد که اشتباه است اگر بگوییم به نتیجه حداکثری خود می‌رسد.

به عنوان مثال برای همین دیداری که روز چهارشنبه میان پوتین و بایدن برگزار شد، فارغ از اینکه چندین بار طی ماه‌های گذشته صحبتهای ضد و نقیضی از سوی مقام‌های دو کشور منتشر شد که اتفاقاً این ریشه در مذاکره تیم کارشناسی دو کشور داشت که هر کدام در جستجوی منافع حداکثری خود بودند، اما نهایتاً در بعضی موضوعات هم به نتیجه نرسیدند. از جمله اینکه پس از این دیدار، یک نشست مطبوعاتی مشترک داشته باشند. این ملاحظه از سوی طرف آمریکایی وجود داشت که کنفرانس خبری جداگانه باشد، اگرچه روسیه اعلام آمادگی کرده بود که از نشست مشترک استقبال می‌کند.

با این حساب میتوان گفت که اختلاف‌ها پررنگ بوده است؟

به گمانم بهتر است بگوییم که گامی برای همگرایی برداشته شد تا از اصطکاک گذشته کاسته شود، اما با این وجود قطعاً اختلاف‌هایی هم وجود دارد و البته شرایط آینده نقش بسیار مهمی در افزایش این همگرایی و یا افزایش تنش‌ها دارد. اجازه بدهید برای مثال به همان دیدار کارتر و برژنف برگردم. اگر چه در هجدهم ژوئن ۱۹۷۹ این توافقنامه امضا شد، اما چند ماه بعد و به دنبال لشگرکشی شوروی به افغانستان، سنای آمریکا از تصویب این توافق امتناع کرد و هیچگاه رسماً این قرارداد اجرایی نشد. پس بسیار مهم است که این دیدارها را به طور مستقل در روابط دو کشور تحلیل نکنیم؛ اگر چه نقاط عطف مهمی را می‌تواند شکل دهد که در ادامه سیاست‌گذاری‌های دو کشور به همگرایی و یا واگرایی تبدیل شود.

اما اگر بخواهیم به طور مشخص به دیدار شانزدهم ژوئن پوتین و بایدن بپردازیم، مطابق آن چیزی که دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین اعلام کرده بود، مدت زمان این دیدار پنج ساعت برنامه‌ریزی شده بوده که البته اشاره کردند که در صورت نیاز ادامه خواهد یافت و محدودیت زمانی وجود نخواهد داشت. پس به نظر می‌رسد که موضوعات مشخصی در دستور کار بررسی روسای جمهور آمریکا و روسیه بوده است. اما نهایتاً این گفت‌وگوها سه ساعت و نیم بیشتر طول نکشید که یک ساعت و چهل و پنج دقیقه آن به طور خصوصی بین پوتین و بایدن بود و مابقی با حضور وزرای خارجه دو کشور و تیم دستیاران روسای جمهور انجام شد.

این که دیدار کمتر از زمان برنامه‌ریزی شده بود، یعنی اختلافی وجود داشته است؟

اختلاف که به هر حال همیشه بین منافع مسکو و واشنگتن وجود دارد و به گمانم نمی‌توانیم صمیمیتی که در دیدار پوتین و ترامپ در هلسینکی شاهد بودیم را در این دیدار مشاهده کنیم؛ اما دستاوردهای مشخصی هم داشت که باید در زمان امروز روابط مسکو و واشنگتن آن را تحلیل کرد. به عنوان مثال این موضوع که توافق شد سفرای دو کشور که به دلیل تیرگی روابط به کشور خود خوانده شده بودند، به محل کارشان برگردند، یکی از همین موضوعات است. این مساله نشان می‌دهد که یک تصمیم سازنده در این دیدار شکل گرفته شده است که در واقع گامی برای همگرایی است.

یا توافق همکاری سایبری که از سوی بایدن به پوتین مطرح شده است را می‌توان مصداق مشخصی برای تلاش جهت احیای همکاری‌ها خواند که البته باید ببینیم به چه نتیجه‌ای منتج میشود. در این میان صحبت‌های کنایه‌آمیزی از سوی سران دو کشور در کنفرانس مطبوعاتی‌شان مطرح شد که نشان می‌دهد همچنان اصطکاک میان آنها وجود دارد.

با این تفاسیر آیا میتوان مسکو و واشنگنتن را در مسیر دوستی ارزیابی کرد؟

تاریخ روابط مسکو و واشنگتن فراز و فرودهای بسیاری داشته است. اگر بخواهم به طور موردی به آن بپردازم، پس از تقابل شدیدی که در دوره دوم باراک اوباما میان کرملین و کاخ سفید شکل گرفت، در دوره ترامپ ما شاهد بودیم که کلیدواژه رقابت بر روابط دو کشور جریان داشت و با روی کارآمدن بایدن به واسطه مواضعی که او از زمان مناظره‌ها اتخاذ کرده بود که ریشه در گفتمان دموکرات‌ها پس از باخت در مقابل ترامپ در سال ۲۰۱۶ و همچنین دوران وزارت خارجه هیلاری کلینتون داشت. به نظر می‌رسد که کلیدواژه روابط به دشمنی گذار کرده بود. اگر واقع‌بینانه به این دیدار بنگریم، بهتر است که بگوییم این دشمنی کمرنگ شده است، اما همچنان راه تا شکل‌گیری روابطی که توام با همکاری و رقابت باشد، فاصله بسیار است و خیلی بعید به نظر میرسد که دولت بایدن تغییر رویه کلی در سیاست خارجی خود نسبت به روسیه داده باشد و از سیاست تلاش برای انزوای روسیه به همکاری و رقابت با این کشور گذار کند.

از همین جهت فکر می‌کنم که مسکو هم اگر چه تلاش دارد با شکل‌گیری روندی ایجابی به ترمیم روابط و کاهش فشارهای غرب دست یابد، اما همچنان تغییر بزرگی در این روابط را احساس نمی‌کند و به نظرم می‌رسد که از همین جهت پسکوف پس از این دیدار گفت که هنوز هیچ دلیلی برای حذف نام ایالات متحده از لیست کشورهای غیر دوست روسیه وجود ندارد؛ اگر چه پوتین پس از گفت‌وگو با بایدن، این دیدار را مهم و سازنده خواند که طی آن درباره موضوعات مهمی بحث و گفتگو شد.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: روسیه کاخ سفید کرملین ولادیمیر پوتین آمریکا ژنو دمیتری پسکوف جو بایدن پوتین و بایدن دو کشور اگر چه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۷۹۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پوتین برای پنجمین بار رئیس‌جمهور روسیه شد+ فیلم

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از رسانه‌های روسیه، آیین تحلیف ریاست جمهوری یک روش تشریفاتی برای تصدی پست ریاست دولت است.

پوتین پیش از این، چهار بار در آیین تحلیف، برای دفاع از قانون اساسی روسیه سوگند خورده بود.

در سال ۲۰۰۰ میلادی، ۵۲.۹۴ درصد از روس‌ها به نامزد ۴۷ ساله آن زمان رای دادند، در سال ۲۰۰۴ میلادی، ۷۱.۳۱ درصد واجدان شرایط شرکت در انتخابات، در سال ۲۰۱۲ میلادی ۶۳.۶ درصد و در انتخابات سال ۲۰۱۸ میلادی ۷۶.۷ درصد به وی رأی دادند.

در هشتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه که مارس ۲۰۲۴ (۲۵ تا ۲۷ اسفند ۱۴۰۲) برگزار شد، پوتین با رکورد رأی ۸۷.۲۸ در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور باری دیگر به عنوان رئیس‌جمهوری، عهده‌دار این مسئولیت شد.

 

تصاویری از لحظه ورود ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به مراسم تحلیف ریاست جمهوری در کاخ کرملین

درباره تاریخچه آیین تحلیف در روسیه

مراسم تحلیف رئیس‌جمهوری در روسیه در سال ۱۹۹۶ میلادی ایجاد شد، زمانی که اولین رئیس جمهور، بوریس یلتسین، برای دومین بار در بالاترین پست دولتی شروع به کار کرد. از آن زمان، این آیین دستخوش تغییرات جزئی شده است، اما نکات اصلی آن ثابت مانده است.

 

ولادیمیر پوتین پس از مراسم تحلیف در رژه هنگ ریاست جمهوری روسیه حضور یافت

جزئیات آیین سوگند رئیس‌جمهوری روسیه

رئیس جمهوری روسیه از دفتر کار خود در ساختمان اول مجموعه کرملین به سالن بزرگ این کاخ رفت و در آنجا سوگند یاد کرد. پس از آن سرود ملی فدراسیون روسیه پخش شد.

بخش اداری کاخ کرملین، در طبقه اول چند بخش شامل دفتر کار، کتابخانه و مکان دیدار‌ها و طبقه دوم، سالن‌های برگزاری مراسم‌های رسمی را شامل می‌شود.

پوتین پس از ادای سوگند، از ایوان سرخ کاخ کرملین به میدان کلیسای جامع رفت، جایی که که هنگ ریاست‌جمهوری از مقابل فرمانده کل قوای روسیه رژه رفت.

مقامات و شخصیت‌های روسیه اعم از نمایندگان قوه مجریه، مقننه، قوه قضاییه، دولت فدراسیون روسیه، شورای فدراسیون، دومای ایالتی، اداره ریاست جمهوری و فرمانداران نمایندگان ادیان اصلی، دارندگان نشان‌های ملی، قهرمانان روسیه و همچنین روسای نمایندگی‌های دیپلماتیک، برخی نمایندگان سازمان‌های عمومی، محافل تجاری، فرماند‌های نظامی، شخصیت‌های علم، فرهنگ، ورزش و روزنامه نگاران نیز به کرملین دعوت شده بودند.

 

ولادیمیر پوتین پس از ادای سوگند در مراسم تحلیف، به طور رسمی برای پنجمین بار ریاست جمهور فدراسیون روسیه را عهده دار شد

 

درباره پوتین

پوتین متولد ۷ اکتبر ۱۹۵۲ در لنینگراد، فارغ التحصیل دانشکده حقوق دانشگاه دولتی لنینگراد (دانشگاه دولتی سن پترزبورگ کنونی) و موسسه پرچم قرمز KGB اتحاد جماهیر شوروی (آکادمی اطلاعات خارجی کنونی) است.

او در سازمان‌های امنیتی دولتی خدمت کرد، در دفتر شهردار سن پترزبورگ کار کرد و در سال ۱۹۹۶ به مسکو رفت و به سمت معاون مدیر امور رئیس جمهور فدراسیون روسیه رفت. سپس در اداره رئیس جمهور فدراسیون روسیه سمت‌های بالایی داشت، ریاست سرویس امنیت فدرال و دبیر شورای امنیت را بر عهده داشت. او دو بار (در نیمه دوم سال ۱۹۹۹ و در سال ۲۰۰۸ - ۲۰۱۲) به عنوان نخست وزیر روسیه خدمت کرد.

زمانی که پوتین برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ مسئولیت کشور را بر عهده گرفت، قول داد که دستور یلتسین برای «مراقبت از روسیه» اولویت اصلی او خواهد بود. رئیس‌جمهوری روسیه بار‌ها تکرار کرده است که برنامه کلیدی وی، بهبود شرایط زندگی و افزایش درآمد روس‌ها است.

در طول این سال ها، وضعیت چچن، مبارزه با تروریسم، کاهش سربازی اجباری در ارتش، المپیک سوچی، جام جهانی، معرفی آزمون دولتی واحد، پروژه‌های ملی و ایجاد کمک هزینه زایمان و همچنین سخنرانی معروف مونیخ، عملیات در سوریه، ایجاد گروه بریکس و اتحادیه اقتصادی اوراسیا، پیوستن شبه جزیره کریمه، دونباس، نووروسیا و آغاز عملیات نظامی ویژه از نکات محوری در کارنامه پوتین بوده است.

 

تصاویری از ادای سوگند ولادیمیر پوتین در مراسم تحلیف ریاست جمهوری در کاخ کرملین

اختیارات رئیس‌جمهوری روسیه

پوتین با ادای سوگند به عنوان رئیس‌جمهوری روسیه، باری دیگر مسئولیت ضمانت اجرای قانون اساسی، حقوق و آزادی‌های انسان و شهروندی را در این کشور برعهده می‌گیرد.

بر اساس قانون اساسی روسیه، صیانت از حاکمیت، استقلال و تمامیت دولتی کشور، اطمینان از عملکرد هماهنگ و تعامل مقامات دولتی در چارچوب قانون از مسئولیت‌های رئیس‌جمهوری این کشور است.

پوتین به عنوان رئیس دولت جهت‌های اصلی سیاست داخلی و خارجی را تعیین می‌کند، مسائل مربوط به حقوق شهروندی را حل می‌کند. او همچنین فرماندهی کل نیرو‌های مسلح روسیه را برعهده دارد.

قانون اساسی به رئیس جمهوری روسیه، اختیارات گسترده‌ای برای طراحی و اجرای سیاست خارجی این کشور می‌دهد. این رئیس دولت است که موقعیت روسیه را در عرصه بین المللی تعیین می‌کند.

۶ سال پیش، پوتین در مراسم قبلی تحلیف خود به عنوان رئیس جمهور گفت که روسیه باید مدرن و پویا باشد، چالش‌های زمانه را جسورانه بپذیرد، زیرا تاریخ آرامش را نمی‌بخشد. به عقیده وی، کشور باید به طور مداوم رهبری خود را در بسیاری از زمینه‌ها افزایش دهد، با اطمینان، با زحمت، اراده‌ای برای کار در جایی که هنوز به نتایجی دست نیافته است، جلب کند.

بدین ترتیب، پوتین تا ۶ سال آینده سکاندار ریاست‌جمهوری روسیه خواهد بود.

انتهای پیام/